شهرهای قرن بیست و یکم: دگرگونی شهری آسیا و اقیانوسیه

شهرنشینی سریع منطقه در قلب این تحول قرار دارد. بین سال‌های 1970 و 2017، اقتصادهای نوظهور آسیا از نظر رشد و رشد جمعیت از بقیه جهان پیشی گرفتند، به طوری که جمعیت شهری 3.4 درصد در سال رشد می‌کرد، در مقایسه با 2.6 درصد در بقیه کشورهای در حال توسعه و 1 درصد در اقتصادهای توسعه‌یافته. این سرعت قرار است در سال های آینده ادامه یابد و تا سال 2050 این منطقه بیش از 1 میلیارد ساکن شهری جدید خواهد داشت.

امروزه شهرهای آسیا-اقیانوسیه در حال کسب شهرت بین المللی هستند، به طوری که اوکلند، اوزاکا، آدلاید، ولینگتون، توکیو، پرث، ملبورن و بریزبن هشت نفر از 10 اجراکننده برتر در شاخص زنده ماندن جهانی 2021 واحد اطلاعات اکونومیست هستند. با این حال، در مناطق جغرافیایی کم درآمد این قاره، شهروندان با سخت ترین شرایط زندگی در جهان دست و پنجه نرم می کنند. در رتبه‌بندی 100 شهر جهان در سال 2021 که بیشتر در معرض عوامل محیطی مانند آلودگی، استرس گرمایی شدید، کاهش منابع آب، خطرات طبیعی و آسیب‌پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی هستند، 99 شهر در آسیا واقع شده‌اند.

اغلب، ساکنان شهرها که بیشتر تحت تأثیر حساسیت آب و هوایی قرار می گیرند، از گروه های اجتماعی-اقتصادی پایین تر هستند، که ممکن است در مناظر ناامن و حاشیه ای، در ساختمان های با کیفیت پایین تر که فاقد اقدامات حفاظتی در برابر سیل و کنترل دما هستند، زندگی کنند. آنها همچنین ممکن است نتوانند به امکانات رفاهی مانند تهویه مطبوع دسترسی داشته باشند و بافرهای مالی کمتری برای مقاومت در برابر شوک های درآمدی ناشی از بلایایی مانند سیل داشته باشند.

همانطور که شهرها رشد می کنند، اغلب می توانند نابرابرتر شوند زیرا افزایش فعالیت اقتصادی باعث افزایش ارزش زمین و آلودگی می شود و این به ضرر شهروندان کم درآمد است که کمتر قادر به نقل مکان به مناطق بهتر هستند. حتی سرمایه گذاری های قابل ستایش نیز می تواند مشکل را بدتر کند. به عنوان مثال، سیستم‌های حمل و نقل انبوه که زمان سفر به مناطق مرکزی شهری را کاهش می‌دهند، می‌توانند اجاره بهای مسیرها را نیز افزایش دهند و ساکنان کم‌درآمد را مجبور به نقل مکان کنند. برای بسیاری، خانه ها در آسیا به طور فزاینده ای غیرقابل دسترس می شوند. یک تجزیه و تحلیل از 211 شهر آسیایی نشان داد که قیمت خانه برای خانوارهای با درآمد متوسط ​​بسیار غیرقابل دسترس است. با وجود مسکن ارزان دور از دسترس، بسیاری از ساکنان شهرها از مسکن نامناسب با دسترسی محدود به آب سالم و سرویس بهداشتی راضی هستند.

با وجود گستردگی و تنوع چالش ها، این منطقه می تواند از گذشته و حال خود لذت ببرد. Khoo Teng Chye، مدیر اجرایی سابق مرکز Cities to Living در وزارت توسعه ملی (MND) در سنگاپور به یاد می آورد که سنگاپور به عنوان یکی از دوستانه ترین شهرهای جهان متمایز است، اما با شروعی دشوار آغاز شد.

“در اوایل دهه 1960، [Singapore was] به سرعت در حال توسعه و پر ازدحام، بدون مسکن، زاغه های متعدد و مردم در شرایط بد و فلاکت بار. رودخانه سنگاپور یک کانال باز بود و جیره بندی آب در آن وجود داشت. یادم می‌آید وقتی بچه بودم، تمام روز شیرها خشک بودند، اما در زمان باران‌های موسمی سیل می‌آمد. تمام مشکلات شهر که فکرش را بکنید، ما آنها را داشتیم! امروز جمعیت ما سه برابر شده است و با این حال شهر دوستانه تر، جذاب تر و سرزنده تر شده است.

اکنون در منطقه آسیا و اقیانوسیه پیشرفت هایی برای پایدارتر، انعطاف پذیرتر و فراگیرتر شدن وجود دارد. شهرها شروع به کشف پاسخ‌های نوآورانه به چالش‌های زیست‌محیطی در سراسر منطقه کرده‌اند، از جمله استفاده از انعطاف‌پذیری مبتنی بر طبیعت مانند «شهرهای اسفنجی» برای کاهش سیل و بهبود کیفیت هوا، ساختمان‌های جدید با کربن خالص صفر و مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی‌تر برای واکنش بهتر به تغییرات آب و هوایی. و راه‌حل‌های حمل و نقل پایدار را توسعه دهید.

استفاده از فناوری همچنین به شهرها کمک می کند شکاف های خدماتی را ببندند و فعالانه از افراد آسیب پذیر حمایت کنند، از جمله دیجیتالی کردن حقوق زمین و نقشه برداری جغرافیایی که به شهروندان در مناطقی که هیچ سیستم آدرس رسمی وجود ندارد کمک می کند، برنامه هایی اجرا می شوند که با چالش امنیت شهری سروکار دارند و راه حل های فناورانه برای حفاظت از سلامت و حمایت از سالمندان.

دانلود گزارش کامل.