کشف پرورش طول عمر!

فرارو- دهه‌ها تحقیق نشان می‌دهد که محدودیت‌های دریافتی توسط مگس‌ها، کرم‌ها و موش‌ها و موش‌ها نمی‌تواند طناراریشگاریشگاریشگار کند. اما اگر چنین مقداری باشد می‌تواند همین کار را برای انسان‌ها انجام دهد، هنوز مشخص نیست. اکنون یک مطالعه جدید به رهبری رهبر دانشگاه ییل، یک کتاب کلیدی را شناسایی کردند که می‌توانم از ناراران طناراری.

ارش فرارو، این تحقیق بر اساس نتایج حاصل از کارآزمایی بالینی ارزیابی جامع میزان مصرف انرژی (Calerie), مطالعه کنترل شده میزان مصرف در انسانهای سالم بود. برای این کارآزمایی، بیش از 200 نفر از شرکن کنرنده در مطاعن کتدعیین دریافت می کنند. سپس بررسی از آن شرکت‌کنندگان خواستند که دریافتی خود را ۱۴ درصد کامرن دامرو دریافت کنند در ادامه طول مدت طولانی مدت هزینه بر سلامتی را در دو سال بعد تجزیه و تحلیل کردند.

ویشوا دیپ دیکسیت، پروفسور آسیب شناسی، ایمونوبیولوژی و طب مقایسه ای و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: هدف کلی این کارآزمایی بالینی بود که ببینیم آیا مقدار مصرفی برای انسانها به همان اندازه است که برای طول عمر بیماران آزمایشگاهی مفید بود، نتیجه دارد و اگر باشد. چنین باشد، میزان با بدن چه می‌کند که به بهبود سلامت می‌شود. از آنجایی که تحقیقات نشان می‌دهد که چه مواردی در موشها می‌تواند تاثیر داشته باشد، می‌تواند باعث افزایش اطلاعات شود، همچنین می‌خواهد تعیین کند که چگونه می‌تواند بر روی آن تأثیر بگذارد و پاسخ ایمنی مرتبط با آن باشد.

دیکسیت که همچنین مدیر مرکز تحقیقات پیرییل است، میگوید: «ما میدانیم که دانشگاه مزمن با پایین ترین سطح انسان، محرک اصلی بسیاری از بیماری های مزمن است و تأثیر منفی بر طول عمر دارد. در حال حاضر در اینجا این سوال مطرح می‌شود که چه مقدار با سیستم ایمنی و متابولیک چه می‌کند و واقعاً اگر مفید باشد، چگونه می‌توانیم از مسیرهای درون‌زایی که آن را در انسان تقلید می‌کنند، بهره ببریم؟»

دیکسیت و تیمش با تجزیه و تحلیل و تحلیل تیموس غدهای که بالای قلب قرار دارد و سلبولهای t (نوعی گلبول سفید و بخشی نیاز از شروع سیستم ایمنی را تولید می کند)، کرد. دیکسیت گفت تیموس با سرعت بیشتری نسبت به سایر اندام‌ها می‌شود و تا زمانی که بزرگسالان سالم به سوس ۴۰بزنورسران سالم به سوس۴۰بهناور۴۰به می‌رسند. با افزایش سن، تیموس سلول‌های T کمتری تولید می‌کند. دیکسیت میگوید: «با افزایش سن، فقدان سلولهای T جدید را میکنیم زیرا سلولهایی که باقی مانده اند در مبارزه با باتوژنهای جدید به اندازه کافی خوب پاک کنند. این یکی از شهرهایی است که افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری هستند.

برای این مطالعه، تیم تحقیقاتی از تصویربرداری مغناطیسی (MRI) برای تعیین اینکه آیا تفاوتهای عملکردی بین غدد تیموس وجود دارد که این کارها را محدود می کند و کسانی که این کار را نمی توانند وجود داشته باشند یا خیر، استفاده می کنند. آنها دریافتند که غدد تیموس در شرکت کنندگانی که دریافتی محدودی دارند، به دلیل اینکه از دو سال میزان چربی، کمتر و حجم عملکردی بیشتر است، به این معنی که سلولهای T بیشتر به ابتدای مطالعه تولید میکردند. اما شرکت‌کنندگانی که خود را محدود نمی‌کنند، هیچ تغییری در حجم عملکردی ندارند.

دیکسیت گفت: «این حقیقت دارد که این اندام را می جوان کرد، به نظر من خیره کننده است، زیرا شواهد بسیار کمی از این گونه اتفاقات در انسان وجود دارد و بسیار هیجان انگیز است.» با این تاثیر چشمگیری بر تیموس، دیکسیت و همکارانش انتظار دارند که تاثیراتی را بر روی سلول های ایمنی تولید کند که تیموس می کند نیز بیابند، تغییراتی که ممکن است زمینه ساز محیطی را فراهم کند. اما زمانی که ژن‌ها را در آن سلول‌ها توالی‌یابی کردند، متوجه شدند که پس از دو سالور دودیها کالندورر. این مشاهدات محققین را ملزم به برسی دقیقتری می‌کرد که یافتهای شگفت‌انگیز را نشان داد: «به نظر می‌رسد که این عمل واقعاً در ریزمحیط بافتی نه سلول‌های خون بوده است».

در سه مقطع زمانی مطالعه کردند: در ابتدای مطالعه، بعد از یک سال و بعد از دو سال. دیکسیت گفت بدن بسیار مهم است، زیرا یک سیستم ایمنی قوی است. وی توضیح داد که چه زمانی از سلول‌های سالم در وجود وجود دارد که به طور موثر نابجا فعال می‌شوند، و نابجا فعال می‌شوند. وی افزود: «ما تغییرات قابل توجهی را در بیان ژن بافت پس از یک سال یافتن که تا سال دوم اشامه دشات می شود. این نشان داد که برخی از ژنهایی که در طول عمر در حیوانات نقش دارند، همچنین برای کاهش میزان مصرف آنها ممکن است پاسخ متابولیک و ضد ضدی را در انسان بهبود بخشد، دارند.»

با درک این موضوع، ابتدا به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا هر یک از ژن هایی که در تجزیه و تحلیل و تجزیه و تحلیل خود می توانند از مواد مفیدی که می توانند از مواد مفید استفاده کنند، استفاده می کنند. آن‌ها ژن PLA2G7 – یا گروه VII عامل فعال پلاکت استیل هیدرولاز – را که یکی از ژن‌هایی بود که دور ن‌هایی بود که دار ن‌هایی بود که دوری. PLA2G7 پرورشی است که توسط سلول‌های ایمنی به نام ماکروفاژها تولید می‌شود.

این تغییر در بیان ژن Pla2G7 در شرکت‌کنندگانی که مصرف مصرف خود را محدود می‌کند، نشان می‌دهد که می‌تواند با میزان کالری مرتبط باشد. بهتر است بدانید که PLA2G7 باعث ایجاد برخی از مواردی می‌شود که با توجه به محدودیت‌ها مشاهده می‌شود، خیلی مهم است که در یک آزمایش آزمایشگاهی اتفاق افتاد که در موشها کاهش می‌یابد. اولگا اسپادارو، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «ما دریافتیم که کاهش PLA2G7 در موشها اصلی را به همراه داشت که مشابه آن چیزی بود که در مورد میزان مصرف در انسان مشاهده کنید. به طور خاص، غدد تیموس این موشها برای مدت طولانی‌تری کار می‌کردند، موشها از افزایش وزن ناشی از رژیم غذایی محافظت می‌شدند و نسبت به مصرف‌های مرتبط با افزایش سن ایمن می‌شدند.»

به گفته محققان، این نتیجه به این دلیل رخ می‌دهد که PLA2G7 مکانیسم خاص ازته الار به نام NLRهP3 نام عملکرد NLRhP3 نام عملکرد NLRhP کاهش PLA2G7 موش‌های مسن را از محافظت می‌کند. دیکسیت گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که PLA2G7 یکی از محرک‌های تاثیرات روی آن است. شناسایی این محتویات به ما کمک می‌کند بفهمیم که سیستم متابولیک و سیستم ایمنی چگونه با یکپارچگی ارتباط برقرار می‌کند، عملکرد ایمنی را بهبود می‌بخشد، کاهش می‌دهد و به طور طبیعی حتی طول عمر سالم را افزایش می‌دهد.» او گفت، برای مثال، ممکن است PLA2G7 را دستکاری کرد و با استفاده از مقادیر بدون نیاز به کم کردن استفاده، که می تواند برای برخی افراد مضر باشد.

دیکسیت گفت: «بحث زیادی در مورد اینکه چه نوع رژیم غذایی بهتر است وجود داشته باشد و فکر می‌کنم زمام را بخواهم به همن یه‌زام بپردازم. اما Caleri یک مطالعه بسیار کنترل‌شده است که نشان می‌دهد یک کاهش ساده، و بدون رژیم غذایی خاص، تأثیر قابل‌توجهی از نظر زیست‌شناسی و تغییر وضعیت ایمنی متابولیک به سمتی است که از سلامت انسان محافظت می‌کند.» نتایج این پژوهش در ۱۰ فوریه ۲۰۲۲ در نشریه معتبر علوم پایه منتشر شده است.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو