معرفی مجموعه میدان قرمز جایگزینی مناسب برای زخم های کار؟ – مجی

میدان سرخ جدیدترین مجموعه فیلیمو با بازی حمید فرخونژاد و مهتاب کرامتی است. بعداً با معرفی این سریال با زومجا همراه باشید.

میدان سرخ اولین تجربه کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان در خلق یک مجموعه است. این سریال به تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی و طراحی سعید پورسفر ساخته شده است. سارا سلطانی فیلمنامه اصلی این سریال را نوشت و سپس با همکاری علی مسعودینی ، طرح به صورت مجموعه ای گسترش یافت. فیلمنامه توسط نابغه پدرام ، آرمین قاسم زاده و سپیده شریعت مقدم تهیه شده است.

این سریال ستاره های زیادی دارد ؛ حمید فرخونژاد (در نقش پاپ) ، مهتاب کرامتی (در نقش علا) ، بهرام افشاری (در نقش پیام) ، رضا یزدانی (در نقش گروچف) ، سعید داخ (در نقش عبد) ، کاظم سیاحی (در نقش گارو) ، مهدی حسینی نیا (در نقش منصور) ، مسعود کرامتی (در نقش کاویان) ، امید روحانی (در نقش دکتر فیض) ، بهدخت ولیان (در نقش افرا) ، سوگل قلاطیان (در نقش لیلی) ، تینو صالحی (در نقش عطا) ، آرمین رحیمیان (در نقش ابی) ، امیرحسین آرمان (در نقش ساعد) ، علی مصفا (در نقش تورج) ، ستاره اسکندری (در نقش ثریا) و لیندا کیانی (در نقش سیمین) از جمله بازیگران نمایش هستند. در دو قسمت اول ، مهتاب کرامتی ، حمید فرخونژاد ، علی مصفا و سعید داخ از بقیه برجسته تر بودند.

سریال میدان سرخ جمعه ها روی سکوی فیلیمو پخش می شود و پس از پایان این سریال ، زخکاری جایگزین شد. میدان سرخ را می توان در دسته فیلم ها و سریال های اکشن جنایی یافت. البته به نظر می رسد که سازندگان تصمیم گرفتند فقط به منظور امتحان فضای جدید و جذب مخاطب به این ژانر روی آورند و کمتر می توان آثار سناریوی معمایی و جنایی را در آن یافت. استفاده از عناصری مانند سلاح ، عشق ، خیانت ، معضل ، قتل ، گروگانگیری ، فرار و گروه های جنایتکار با همین قصد جذب مخاطب انجام شد.

جزئیات سری Red Square در زیر فاش می شود

خلاصه داستان فیلم داستان زنی به نام شیدا است که قصد دارد برای معالجه دخترش به خارج برود. اما به دلیل رمز و راز شوهرش ، او با یک رویداد وحشتناک روبرو می شود که زندگی او را تحت الشعاع قرار می دهد. در این مرحله سناریوها یکی پس از دیگری آشکار می شود و منطق کار زیر سال می رود. مهمترین اشکال سناریو در مرحله اول ، توزیع بیش از حد خطوط جداگانه در داستان است.

هر زمان که مخاطب سعی کند یکی از شخصیت ها را بشناسد ، کارگردان شخصیت را ترک می کند و روایت را در قسمت دیگری از ابتدا دنبال می کند. به دلیل تنوع بیش از حد و پراکندگی رشته های مختلف داستان ، این مجموعه در ابتدا نتوانست در قسمت اول به لحن خاصی در ذهن بیننده دست یابد. بنابراین ، پس از اولین قسمت ، اطلاعات خاصی و کد داستان به بینندگان داده نمی شود تا قسمت های بعدی را دنبال کنند ، در حالی که ماموریت قسمت اول این مجموعه این است که مخاطبان را با ژانر داستان و لحن کلی کار آشنا کند. به آنچه در قسمت اول این سریال می بینید تفاوت بین ژانر داستانی داستانی شاخی و ژانر روایی سه نفره است.

حمید فرخونژاد ، مهتاب کرامتی و امیرحسین آرمان بازیگران اصلی میدان سرخ هستند

از سوی دیگر ، داستان این سه مرد در قسمت دوم کاملاً رها شده است. سه گانه تورج ، عبدا و پاپ ، که در قسمت اول به گنج رسیدند و اکنون حساسیت داستان را می طلبند ، به طوری که با پیش رفتن داستان ، ما شاهد چالش های جدیدی در راه آنها خواهیم بود ، ناگهان به جایی پرتاب می شود عبارت “همان آب نبات در چای ما” ، که کاملاً بی ربط به طرح و بی ربط به پیشرفت شخصیت ها است ، به طوری که دیگر یک داستان سه نفره نیست.

سپس داستان به طور کامل سه مرد را ترک می کند و سعی می کند به پیام (بهرام افشاری) نزدیک شود. از این به بعد می توان به طور جدی استدلال کرد که نمایش شخصیت پردازی را نادرست نشان می دهد. اشتباهی که به راحتی می تواند منجر به رد ادعای شما شود ، شکست است. لازم به ذکر است که شخصیت ها برای تعامل با یکدیگر طراحی شده اند و اعمال و رفتارهای متفاوت آنها با رویدادهای متفاوتی مواجه می شود که شخصیت آنها را شکل می دهد ، نه لزوما اعمال و رفتارهای غیر مرتبط با داستان. بنابراین ، جداکردن شخصیت از قسمت اصلی داستان ، اگر کارکردی غیر از فاصله داشته باشد ، به جای اینکه آن را به مخاطب معرفی کند ، باعث خجالت بیشتر او می شود.

در واقع ، س mainال اصلی این است ، آیا ما برای ارائه شخصیت به مخاطب به صحنه های جداگانه ای با این اندازه نیاز داریم؟ میدان سرخ برای این که بینندگان بفهمند پیام از طرف قمار باز نیست و خانواده برای او در اولویت هستند ، صحنه ای جذاب طراحی نمی کند و چندین صحنه جداگانه را منعکس کننده ماهیت احساسات جمعی می داند. گفتگوهای طولانی با یک برادر (که ویژگی های شخصیتی او اصلاً قابل درک نیست) این صحنه های عجیب و غریب نمی تواند با موفقیت سه برادر شکارچی را با سه برادر سر میز جایگزین کند.

تنوع بیش از حد و پراکندگی موضوعات مختلف داستان باعث شد که در ابتدا این سریال نتواند در قسمت اول به لحن خاصی در ذهن بینندگان برسد.

حالا خوب است کمی دقیق تر صحبت کنیم و مسائل را بهتر توضیح دهیم. سناریو نباید شامل صحنه ای مستقل از صحنه های دیگر برای توضیح ویژگی های رفتاری شخصیت ها باشد و نباید داستان را خنثی کند. به عنوان مثال ، اگر قهرمان ما خجالتی است ، ما نباید کل صحنه را برای توضیح خجالتی بودن او صرف کنیم. این کمرویی باید در هر مرحله بدون اتلاف چند دقیقه کار در یک مرحله بزرگ حل شود.

برای مثال ، فقط فیلم جدایی نادر از سیمین را به خاطر بسپارید. رابطه نادر با پدر تنها به گفتگوی “من می دانم که او پدر من است” محدود نمی شود. این رابطه ، به دلیل طبیعت کمیاب سنت گرا ، همه جا حاضر است و در تمام سناریو وجود دارد. یا روح محاسباتی و اصولی این شخصیت ، که در یک صحنه جداگانه بیان نمی شود ، به این دلیل که شخصیت از جهت پرداخت باج ، در رابطه با ترمه (صحنه پمپ بنزین) ، در جهت گیری خود نسبت به سیمین و حتی کار خود راضی نیست. به عنوان بانک کارمند کند است. هیچ سکانسی در این فیلم صرفاً با توضیح ویژگی نادر هدر نمی رود و داستان همزمان با آشکار شدن ویژگی های قهرمان داستان پیش می رود.

از سوی دیگر ، این سریال سابقه ضعیفی در کارگردانی دارد. اینکه چرا لحظه ای از دست این زن عصبانی نشویم ، س importantال مهمی است که باید پس از تماشای این قسمت بپرسید. اما علت چیست؟

اجرا حس منطقی داستان را فراموش می کند. در این شرایط ، زن باید منطقا بیقرار باشد. آخرین صحنه در حالی است که زن از روی قاب عبور می کند ، ناگهان و به طور تصادفی چشم او به قاب می افتد و آن را بر می دارد. او در نهایت این کار را انجام می دهد و این با اضطراب او در تضاد است. کارگردان از قاب عکس بزرگ روی دیوار ، کف زدن و موسیقی دلسوزانه راضی است و متوجه نمی شود که در این شرایط زن باید بیقرار و شرمنده باشد ، نه عصبی و بی حوصله.

حضور رضا یزدانی در این برنامه ، از جمله نمای پشت صحنه و به دنبال آن دوربین به سمت پایین و رو به آسمان ، یادآور موزیک ویدئوهای رپرهای اوایل دهه 1990 است. در هیچ کجای این صحنه و چند دقیقه آماده سازی ، آنها کمی به عظمت شخصیت رضا یزدانی نمی افزایند. هرچه دوربین بالا و پایین می رود ، پایین تر از یزدانی قرار می گیرد و بیشتر به حرکت های تصادفی خود ادامه می دهد ، فایده ای ندارد. مشکل اصلی نوع میزانسن دنباله و لحظه گردشگری پیاده شدن زن و دختر از ماشین است.

بازی های سریالی نیز پذیرفته نمی شود. مسلماً تیم اصلی بازیگران همه ستارگان سینما و سینمای خانگی هستند ، اما برخلاف آنچه از آنها انتظار می رود ، ضعیف ترین بازی را در هر یک از حرفه های آنها مشاهده می کنیم.

حالا باید منتظر قسمت های بعدی باشیم. شاید نمایش در آینده مسیر درستی را طی کند. با این حال ، با توجه به غنای این دو قسمت ، به نظر می رسد مشکلات جدی تری در فیلمنامه و کارگردانی وجود خواهد داشت.