انسانها هزاران سال پیش مرگبارترین پرنده جهان را پرورش دادند – زومیت

کاسواری جنوبی اغلب خطرناک ترین پرنده در جهان محسوب می شود. این پرنده بومی جنگل های گینه نو و شمال استرالیا است. کاسواری جنوبی پرنده ای خجالتی و مخفی است. اما در اسارت ، می تواند تهاجمی باشد.

در سال 2019 ، مردی از فلوریدا بر اثر ضربات کاساوا جان باخت. این پرندگان با کسانی که سعی می کنند آنها را شکار کنند با مهربانی رفتار نمی کنند. به عنوان مثال ، در سال 1962 یک نوجوان استرالیایی به کازواری حمله کرد. اما او با پنجه های چهار اینچی به گردن پسر ضربه زد و گلویش را برید. به عبارت دیگر ، کاسواری پرنده ای نیست که بتوان آن را برای مدت طولانی در اطراف نگه داشت.

بر اساس شواهد جدید ، مردم باستانی گینه نو با قدمت 18000 سال می توانند جوجه کاسواری را تا نزدیک شدن به بزرگسالی پرورش دهند. این شاید اولین نمونه شناخته شده از پرورش پرندگان ساخته دست بشر باشد. با توجه کریستینا داگلاسیک باستان شناس در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و نویسنده اصلی مطالعه ای که در PNAS منتشر شده است ، می گوید: “هزاران سال قبل از مرغ ها اهلی شده است.”

_{کاسواری پرندگان بدون پرواز بومی گینه نو و استرالیا هستند. آنها معمولاً مراقب مردم هستند. اما اگر عصبانی شوند ، می توانند حمله کنند}

اولین انسانها حداقل 42000 سال پیش وارد گینه نو شدند. این افراد دریافتند که جنگل های بارانی تحت کنترل تنگه های بزرگ و شیب دار با پاهای چنگال است. در نهایت آنها یاد گرفتند که از آنها استفاده کنند.

اکتشاف پناهگاه های سنگی در ارتفاعات شرقی جزیره ، سوزان بولمر، یک باستان شناس نیوزلندی ، با همکاری سایر محققان ، آثار و بقایای پرندگان را جمع آوری و به موزه ملی و گالری هنر پاپوآ گینه نو برد. بقایای شامل 1019 قطعه پوسته کاساوا است که احتمالاً از لانه های کاساوی وحشی خارج شده اند.

ساکنان آن پناهگاه های سنگی با تخم مرغ چه کردند؟ دکتر داگلاس و همکاران این پوسته ها را با استفاده از میکروسکوپ لیزری سه بعدی اسکن کردند. آنها با استفاده از مدل سازی آماری و مقایسه با تخم های شترمرغ مدرن و تجزیه و تحلیل دقیق ساختار پوست ، طول هر تخم مرغ سالم را تعیین کردند.

_{یک چنگال شکارچی و یک عدد تخم مرغ کاساوا جنوبی}

برخی از تخمها علائم سوختگی اولیه را نشان می دهند که نشان می دهد پخته شده اند. اما بسیاری از قطعات ، به ویژه قطعات حدود یازده تا نه هزار سال پیش ، متعلق به تخم هایی بودند که جنین تقریباً به طور کامل در آنها رشد کرده بود.

در حالی که ممکن است انسان جنین ها را بخورد ، دکتر داگلاس گفت که به احتمال زیاد انسان این تخم ها را تخم زده و از جوجه کازواری نگهداری می کند.

دکتر داگلاس در حمایت از ادعای خود از برخی از مردم بومی جزیره که به گوشت و کاساوا به عنوان کالاهای تجاری و آیینی اهمیت می دهند ، اشاره می کند. آنها هنوز جوجه های کاسواری را از تخم های بیرون آمده از لانه های وحشی پرورش می دهند. جوجه ها به راحتی توسط انسان اداره می شوند و کنترل آنها نسبتاً آسان است و فقط در زمان بلوغ خطرناک می شوند.

اگرچه جمع آوری تخم مرغ و پرورش مرغ مراحل اولیه اهلی شدن است ، اما بعید به نظر می رسد که هشت هزار سال پیش ، کاسواری ها ، مانند مرغ ها ، منحصراً توسط انسان نگهداری می شدند.

به گفته محققان ، اگر اولین ساکنان گینه نو کاساوا پرورش می دادند ، از اولین انسانهای شناخته شده ای بودند که به طور خاص و منظم پرندگان را اهلی کردند. مگان هیکسباستان شناس کالج سعید هانتر نیویورک:

این اکتشافات می تواند زمان بندی و جغرافیای اهلی سازی شده را بطور اساسی تغییر دهد. اگرچه پستانداران اولین موارد شناخته شده هستند ، اما اکنون می دانیم که باید بیشتر روی تعاملات انسان و پرنده تمرکز کنیم.

_{کاسواری جنوبی در ساحلی شلوغ در کوئینزلند استرالیا سرگردان است}

پوسته تخم مرغ داستان جالب دیگری را بیان می کند. بر اساس الگوهای موجود در تخم ها ، دانشمندان نشان می دهند که انسانها در آخرین روزهای جوجه ریزی عمداً تخم ها را جمع آوری می کردند. کار آسانی نیست ؛ از آنجا که یافتن لانه های کاساوا اغلب دشوار است ، توسط نرهای هار محافظت می شود و دوره نهفتگی تخم آنها حدود پنجاه روز است.

به گفته دکتر داگلاس ، مردم باستانی گینه نو باید بدانند که کاساوا کجا و در کجا لانه کرده است تا بتواند دانه های کاساوا را در مراحل منظم رشد یا خوردن و یا تخم بیرون بیاورد. این دقت نشان دهنده دانش پیچیده این افراد و حتی تسلط آنها بر مدیریت حرکات کازاورها است. دکتر داگلاس می گوید: “افرادی که در جوامع جستجوی غذا زندگی می کردند درک اولیه ای از محیط داشتند.” “بنابراین آنها تنها به عنوان آخرین راه حل به آن متوسل می شوند.”

آوریل M. 20– رئیس گروه مردم شناسی دانشگاه می افزاید:

مطالعه جدید نمونه بارزی از این است که چگونه کوچکترین و شکننده ترین بقایای گذشته می تواند حاوی شواهدی از آداب و رسوم مهم فرهنگی باشد. از تکنیک های توصیف شده می توان در جاهای دیگر برای درک بهتر اهمیت پرندگان برای انسان مدت ها قبل از اهلی شدن جوجه ها استفاده کرد.