چین چگونه کل برف موردنیاز المپیک زمستانی را به‌طور مصنوعی ساخت؟ – زومیت

چین برای میزبانی از المپیک زمستانی ۲۰۲۲ کوه‌ها را جابه‌جا نکرد. اما آب را در بستر خشک یک رودخانه به جریان انداخت، آب را از مخزن مهمی که من نیاز به پکن دارد، کرد و محل سکونت صدها کشاورز و خانواده هایشان را تغییر داد. چین تمام این کارها را برای تغذیه یکی از بهترین‌های عملیات برف‌سازی در تاریخ بازی‌های المپیک انجام داد.

این اتفاقات از آن به پیوستن است که تصمیم کمیته بین‌المللی المپیک تصمیم‌گیری بازی‌های زمستانی را به مکانی می‌برد که تقریباً به طور کامل دارای یکی از عناصر اصلی ورزش‌های زمستانی است: برف. مهم‌تر از آن، پکن و کوه‌های مجاورش آب بسیار برای ساختن این نوع مصالح مصنوعی نیز نداشتند.

برف ماشینی حتی در مکان‌های برف‌گیرتر مانند نروژ، سوئیس و کلرادو برای دهه‌ها نقش مهمی در ورزش‌های زمساتسی دارد. در نسخه ای پکن از بازی های زمستانی که این هفته آغاز می شود، مسابقات برای اولین بار به طور کامل روی برف مصنوعی برگزار می شود; اتفاقی که به عملیات برف‌سازی و مدیریت آب در مقیاس کلان نیاز دارد و همزمان با گرمایش زمرپیش‌ن، واقعی ناسریرپیش‌ررن،

دستگاه های برف ساز در جانگجیاکو، شهری که میزبان اسکی پرش، مسابقات دوگانه، اسنوبردسواری و دیگر هاوبود هستند.

در کوههای محل برگزاری مسابقات اسکی آلپاین که هیچگونه اسکی تفریحی ندارند، اکنون می توانم از کیلومترها دورتر نوارهای باریک سفیدی را ببینم که از میان کوههای قهوه ای عبور کرده اند. مقام‌های پکن می‌سازند که برف را برای الکل به منابع آب محلی که در تقلا برای عقب‌نماندن زهارن هارن تولید می‌کنند. بااین‌حال سرمایه‌گذاری‌های عظیم چین در برف‌سازی، بخشی از بزرگ‌تر برای تبدیل کوه‌های خشک مجاور یتاور اینور نواسابی. پروژه‌هایی که هم‌زمان با دگرگونی در الگوهای بارندگی و خشکسالی دراثر تغییر اقلیم، می‌تواند با چالش مودج باشد.

در سرتاسر جهان، راز نامطلوب مسابقات اسکی و اسنوبردسواری برای محیط زیست این است که با کاهش پذیرش برف طبینانپذیری برف طبینانپذیری برف فبیبانپذیری برففبا همیشه در انواع مصنوعی می شوند. با تداوم گرم زمین ، برف ماشینی نقشی بیش از پیش بزرگ‌تر در تضمین زمین بازی پایدار و پربازد یمارای زنریفهای ینربهای ینریفایی مایکل مایر، آسیایی تکنوآلپین، مدیر شرکت ایتالیایی مدیر برفسازی برای بازی های پکن و 6 المپیک بدون زمستانی پیشین به نیویورک تایمز گفت «اکنون برف انسانساخت نمی توانید ورزشهای زمستانی داشته باشید.”

چه پکن را از مکان‌های میزبانی پیشین متمایز می‌کبانی پیشین متمایز می‌کند، ذخایر اندک آب این شهر، چه برای برف‌بای یار ر کارسار. در طول چند دهه گذشته، توسعه‌ی سریع، آب‌های پکن را به زیر تضعیف کرده است. وئیه و اوت همراه با بارشهای سنگین هستند. مدار کمی بارندگی به دست می‌آورند. به‌نقل از داده‌های ایستگاه هواشناسی نزدیک مکان‌های میزبانی المپیک، مسابقات بارندگی فصلی در دهه‌های دهه‌های دهه‌هاخی لی

جانگجکو و یانکینگ، مسابقات مسابقات در کوه‌های بیرون پکن، مسابقات المپیک زمستانی برگزار می‌شود. اما سالانه برف اندکی دریافت می کنند.

در سال 2017 آخرین سالی که ارقام بین المللی برای آن موجود است، پکن به ازای هر فرد ساکن تقریباً به اندازه کشور نیجر در غرب آفریقا و حاشیه صحرا (36 هزار گالن) منابع آب شیرین داشت. جانگجیاکو، شهر واقع در 160 کیلومتری شمال غرب پایتخت و میزبان برخی از رویدادهای اسکی و اسنوبردسواری، 83 هزار گالن آب به ازای هر ساکن که قابل مقایسه با جیبوتی در شاخ آفریقا است.

درمقابل، ایالات متحده آمریکا در آن سال ۲، ۳ میلیون گالن آب شیرین به ازای هر فرد داشت. مرزی که به ازای هر نفر کمتر از 260 هزار گالن منبع آب شیرین دارند، مناطقی که آب قلمداد می‌شوند می‌شوند. فلوریان هایزری که در چهار سال گذشته با حضور در چین بر پروژه‌های برف‌سازی برای انجام پروژه‌های برف‌سازی، به نیویورک تایمز گفت: بهمحض دیدن مسابقات مناطق چشم‌انداز المپیک به بزرگی تک‌تک خود پی برد. هایزری در ادامه افزودن «درختان و پوشش گیاهی در این نواحی وجود دارد. اما مانند جنگل آلپ نیست. این پوشش گیاهی مخصوص اقلیم خشک تر است. در اینجا برف می‌بارد اما برای مسابقات کافی نیست. »

ورزشکاران یک روز پس از آن برف سبکی در تپه‌های مجاور جانگجیاکو بارید، در مرکز اسنکی صحرانوردی ملی اینرنش.

پیش از آن تکنوآلپین پمپ ها را نصب می کند و بیش از 64 کیلومتر لوله را به هزینه 60 میلیون دلار می رساند، مقامات چین ابتدا باید به اندازه کافی به کوه ها پی ببرند. هی مقدار آب؟ به‌نقل از تکنوآلپین، تقریباً یک میلیون متر مکعب برای پرکردن ۴۰۰ استخر شنای المپیک کافی است. البته این مقدار فقط برای شروع بازی‌ها است. با برگزاری مسابقات احتمالی به برف بیشتر و آب بیشتر نیاز خواهد داشت.

برای جمع‌آوری تمام این آب، مقام‌های چین ایستگاه‌های پمپاژ ساخته‌شده‌اند تا آب را از مخازن واقع مب را از مخازن واقع انرونرورونرونر کنند. به‌نقل از یک روزنامه دولتی، پکن آب را از مخزن بایه‌بائو این شهر به رودخانه‌ای گویشویی منحرف کرده است. این رود در نزدیکی منطقه‌ی المپیک جریان دارد. اما از مدت‌ها پیش در روزهای زمستان خشک بوده است. پیش از این، بایه بائو دراصل مخزن میون، یکی از بزرگ‌ترین ذخایر آب آشامیدنی خانوارهای پکن را می‌کرد.

مقام های جنگیاکو بهمنظور حفظ آب های زیرمینی، آبیاری ده هازم هزار زمین را قطع کرده اند و کشاورزان ساکن در زمینه هایی که اکنون منطقه ای مسابقات المپیک نامیده می شود، در آپارتمان های مرتفع اسکان داده اند.

چین امروزی با پروژه های عظیم آب بیگانه نیست. بزرگترین اقدام این کشور برای کاهش مشکلات آب پکن، مدت ها پیش از المپیک انجام شد: مجموعه های عظیم از آبراهه ها که سالانه تریلیون ها گالن آب را از ناحیه مناطق جنوب جنوب به منطقه تشنه شمال منتقل کردند. برای باز کردن مسیر این کانال‌ها، صدها هزار روستایی از محل سکونتشان جابه‌جا شدند. آب انتقالی این پروژه، یک‌ششم از منابع آب پکن را در سال ۲۰۲۰ تشکیل می‌داد.

چندین مقام چینی در سال‌های اخیر در زمینه‌های آب پیشرفت کرده‌اند، مطالعات و بررسی‌ها و طرفداران محیط‌زیتنیمن قتناران محیط‌زیونمن قتنانب. زیمینگ کای, استاد مهندسی منابع آب در دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین میگوید “آنها هنوز باید در زمینه حفاظت از آب، افزایش بهرهوری مصرف آب و تضمین برابری اجتماعی در اختصاص آب، بیشتر انجام دهندگان. کای افزودن اقتصادی به توسعه اقتصادی در تپه‌های نزدیک پکن کمک کند، مصرف آب مررنط با آن باید شهورنبط با آن باید شهورنبط شود.

دستگاه برف‌ساز در دسامبر برف تازه برفراز دره‌ی جنگجیاکو می‌دمد.

اما تغییر اقلیم می‌‌نیاز شمال چین به آب را می‌ترکند و در جنوب این کشور در آن ارثب است. دریافت‌ها و گرمای شدید و سیل‌های اخیر در چین، دراثر تغییر قناران قناراران ننارمابن گنگ گوگوانگمقام ارشد هواشناسی وقت چین در سال 2015 با اشاره به پروژه انتقال آب جنوب به شمال به نشریه حزب کمونیست گفت «با وجود گرمایش زمین، پروژه های زیرساختی بزرگ چین بیشتر درمعرض خطر قرار میگیرند.”

مقام‌های چین می‌گویند درحال محدودسازی تأثیر برف‌سازی هستند. به‌ویژه از آنجا که ساخته‌شده پس از ذوب‌شدن جمع‌آوری خواهد شد و می‌توان دوباره از شوباره استفاده کرد. اما دانش‌آموزانی که برف‌سازی را مطالعه می‌کنند، دریافتند که بخشی از آب پس از خروج از دستگاه تبخیر می‌شود. اما پیش از آن می تواند به بلور برف تبدیل شود. برخی از این بلورها را با خود می‌برد. برخی از قطرات نیز به‌طور کامل منجمد نمی‌شوند و درنهایت در زمین فرو می‌روند.

دو پژوهشگر در سوئیس به‌نام‌های توماس گرونوالد و فابیان ولفسپرگر با انجام آزمایش‌هایی در پیست اسکی نزدیک شهر داووس، ۳۵ درصد از آب به‌کارفرفته برای برف‌سای درار مار می‌رسد. (البته آبی که در داخل زمین می‌کند، به‌طور کامل از بین نمی‌رود؛ اما دوباره به احیای آب‌هم مین فباهم می‌رسد.

بااین‌حال، ولفسپرگر می‌گوید «ساخت مرکز اسکی در نزدیکی مکانی درگیر با آب مانند پکن، مطمئناً نظر سطو سستو سوو؛ت اما ورزش‌های زمستانی به‌طور کلی هرگز در چنین وضعیتی نبوده‌اند.» پژوهشی دیگر دریافت می‌کند که پیست‌های اسکی مصنوعی از نوع برف به‌کاررفته در آن‌ها می‌تواند باعث ایجاد فرسایش یوانوایش وانوش شود.

برای اسکی‌بازها و اسنوبردسواران، رقابت روی برف کاملاً ماشینی، همه‌چیز را تغییر می‌دهد؛ از مسابقات مسابقات قهرمانی بیشتر، بزرگ‌ترین ورزشی عمرشان، از مومیایی که برای فزمارنرنرنر نرناتاب نهمار به‌گفته‌های ورزشکاران، در هوای گرم‌تر، روکش پوشیده از برف انسان‌ها معمولاً سریع‌تر از زمین‌های درورچب زمیروا هستند.

مسابقات دهکده در منطقه یانکینگ پکن که میزبان مسابقات اسکی آلپین خواهد بود.

جسی دیگینز, اسکیباز آمریکایی و مدالآور طلایی این کشور در اسکی صحرانوردی در سال 2018 که در سالهای اخیر به طور فعال تغییر اقلیم تبدیل شده است، میگوید «این اولین بار نیست که روی برف مصنوعی مسابقه میدهیم و متأسفانه به نظر نمیرسد که آخرین بار نیز باشد.” دیگینز افزود «[برف مصنوعی] سخت‌تر و یخ‌زده‌تر است و در آب‌وهوای مختلف تغییر شکل می‌دهد. این برف می‌تواند مسیر را بسازد. نمی‌خواهم بگویم خطرناک است. اما می‌دانم چگونه می‌توانید در گوشه‌ها مسیریابی کنید، مشکل‌تر می‌شود.»

بااین‌حالت شرایط معین مشابه، بسیار سرد انتظار در چین، اسکی‌بازان آلپاین گاری‌وقات بعنی مران برن. زیرا تکنیسینها می‌توانند بلورهای سطحی را تولید کنند که به صاف و سخت سنگ‌مانند پوسته‌ها منجم می‌شوند. تراویس گانانگمتخصص در رویدادهای سریع می‌گوید «[برف مصنوعی] متراکمتر است. این برف در واقع بلور تشکیل نمی‌دهد و ساخته می‌شود، فشرده‌تر می‌شود. برف مصنوعی به خوبی روی زمین می‌نشیند و بسیار یکنواخت می‌شود. در واقع همانگونه است که ما میخواهیم.»