[ad_1]
حدود 95 میلیون سال پیش در مناطقی که اکنون استرالیا است، کروکودیل بزرگی با آرواره های قدرتمند خود روی بدن کوچک یک دایناسور فشار آورد و تقریبا همه آن را به یکباره بلعید آورد. کروکودیل اندکی پس از آن مرد و با فسیل شدن آن، دایناسور نیمه هضم شده و تقریباً کامل درون شکمش نش فس.
این دایناسور کوچک یک اورنیتوپود (پرندهپا) بود. اورنیتوپودها گروهی از دایناسورهای گیاهخوار دوپا هستند که شامل دایناسورهای نوک اردکی میشوند. این نمونهها اولین استخوانهای یک پرنده پا هستند که در این قسمت از قره استرالیا کشف میشوند و جانور ممکن است شناسایی شده باشد.
آخرین وعده غذایی باستانی و آخرین وعده غذایی بهخوبی حفظ شده آن را در محیطی در استرالیا که مربوط به دوران کرتاسه است (حدود 145/5 65/5 میلیون سال پیش) کشف کردند.
ساخته شده فسیل کروکودیل بدون دم، اندامهای پشتی و بیشتر قسمت لگنش بود، جمجمه و بسیار از انوتخوانساب. طول کروکودیل در هنگام مرگ بیش از 2/5 متر بود و اگر زنده میماند، احتمالاً بیشتر میشد.
پژوهشگران کروکودیل همین را Confractosuchus Sauroktonos من اینجا هستم. این نام از واژههایی از لاتین و یونانی گرفته شده است که درمجموع بهمعنایی «کروکودیل شکسته قاتل سایانیساسی» است. طبق بیانیه موزه عصر دایناسورهای استرالیا، “قاتل دایناسور” از محتویات روده فسیل آمده است، سیلکه “شکسته” به ماتریکس سنگی اطراف ف اشاره دارد که در جریان کاوشهای سال 2010 خرد شده و استخوانهای کوچکتر درونم کروکودیل را نشان می دهد.
تمساحسانان اولین بار در دوران تریاسه (251/9 201/3 میلیون تا میلیون سال پیش) همزمان با دایناسورها زندگی میکردند و شواهد گذشته میداد برخی دایناسورها برای آنها خوشمزه بودند.
دندان های روی استخوان های فسیل شده دایناسور (و در یک مورد، دندانی که در استخوان دایناسور فرو رفته است) نشان می دهد برخی از تمساحسانان دایناسورها را می خوردند. آنها یا دایناسورها را شکار میکردند یا از مردن دایناسور، لاشهای آن را میخوردند.
اما دیرینهشناسان بهندرت محتویات حفظشده را در تمساحسانان پیدا میکنند. شاید دلیل آن باشد آنها مانند برخی از کروکودیلهای امروزی، حاوی اسیدهای قوی هستند.
پژوهش در تاریخ 10 فوریه در Gondwana Research گزارش منتشر کرد که یافته جدید، اولین مجله شاهد قطعی را در اینباره ارائه می دهد که تمساحسانان دوره بزرگ کرتاسه، دایناسورها را می خوردند.
مدلهای دیجیتالی استخوانهای پرندهپایی که در شکم Confractosuchus sauroktonos پیدا میشود.
ازآنجا که استخوانهای دایناسور کوچک آنقدر شکننده بودند که نمیشد آنها را از بافت سنگی اطراف آنها جدا کرد، پژوهشگران شکم کروکودیل را با استفاده از دستگاههای توموگرافی کامپیوتری اشعه ایکس اسکن کردند و سپس مدلهای سهبعدی دیجیتال از استخوانهای ظریف آن ایجاد کردند.
طبق محاسبات پژوهشگران، وزن این پرندهپا حدود ۱/۷ وزن بوده است. بیشتر اسکلت دایناسور پس از اینکه بلعیده شده بود، همچنان به هم متصل بود، اما زمانی که قاتل دایناسور غذای خود را میجوید، فشار زیادی به آن وارد کرده بود، بهطوریکه یکی از استخوانهای ران پرندهپا نصف شده بود و یکی از دندانهایش در استخوان ران. دیگر فرو رفته بود.
آخرین وعده غذایی یا دایناسوری کوچک بوده است. بهگفتههای پژوهشگران، دایناسورها احتمالاً معمولی از رژیم غذایی آنها بودند. مت وایت ، نویسنده اصلی مطالعه از مؤسسه عصر دایناسورهای استرالیا گفت:
احتمالاً دایناسورها منبع مهمی در زنجیره غذایی اکولوژیکی دوره کرتاسه بودند. با توجه به فقدان نمونه های جهانی مشابه، این کروکودیل ماقبل تاریخ و آخرین وعده غذایی آن سرنخ هایی درمورد روابط و رفتار حیواناتی که میلیون ها سال قبل در استرالیا زندگی می کنند، ارائه می دهد.
[ad_2]