هاشم پور; وقتی جذابیت از مد افتاده بود جذاب بود

بالاترین انتخابات: جمشید هاشمی پور در سال 1323 در تهران به دنیا آمد. او در جوانی تا اواسط دهه 60 با نام مستعار جمشید آریا به ورزش های رزمی مانند ووشو مشغول بود.

او قبل از انقلاب در چهار فیلم بازی کرد: ورود من به سینما اتفاقی و غیرمنتظره بود. من و دوستانم از کودکی در منطقه سلسبیل و سینما خرم بودیم و در آنجا چندین فیلم به قیمت 6 ریال تماشا کردیم.

از دیدن فیلم خیلی لذت بردم و حتما هفته ای دو سه بار سینما می رفتیم. اما من حتی به بازیگر شدن در سینما فکر نمی کردم و حتی در تصورم هم وجود نداشت. آقای حسن شریفی که مدیر تولید «جهنم سفید» بود من را دید و گفت می خواهی سینما کار کنی؟ گفتم نمی دانم. او من را به دیدن آقای خاچیکیان برد و من در «جهنم سفید» نقش شرور را بازی کردم.

هاشم پور پس از پیروزی انقلاب، کار خود را در «خط قرمز» مسعود کیمیایی آغاز کرد. حالت رسا و نگاه او به بدن ورزیده اش بر هر بیننده ای تأثیر می گذاشت.

او در فیلم «سرقت» ساخته ایرج قادر، نقش «زینلا بندری» را بازی کرد که جمشید هاشم پور با سر تراشیده به مردم معرفی کرد. زینال بندری همراه با این تیپ خانه ای ماندگار در سینمای ایران ساخت تا جایی که تیپ تراشیده شده قهرمانان تماشاگران زیادی را برای سالیان متمادی روانه سینماها کرد.

غارت که فیلمسازان آن زمان نگذاشتند به الگوی سینمای ماجراجویی تبدیل شود، در فیلم کالت بدنسازان یک دهه به تعویق افتاد. سال ها بعد جمشید هاشم پور سرش را تراشید و در تیپ محبوب زینل بندری ستاره محبوب سینمای ماجراجو بود.در ابتدا هم در تهران و هم در شهرستان ها طرفدار داشت، اما به مرور سلیقه آن توسط طبقه متوسط ​​شهری تحمیل شد و سینماهای اکشن شهری به گیشه تبدیل شدند.

جمشید هاشم پور با تصویر این قهرمان سر تراشیده در دهه 60 و اوایل دهه 70 از ویژگی های اصلی فیلم های عقاب، یوزپلنگ، افعی، کاروان و پادزهر و… بود. او ستاره سینمای ایران در آن دهه بود.

جمشید هاشمور درباره دوران ممنوعیت کار در دهه 60 به روزنامه سازندگی گفت: این بعد از فیلم «یوزپلنگ» ساخته ساموئل خاچیکیان بود که در آن ممنوع الکار شدم. همانطور که یادم هست قبل از شروع فیلم، شایعاتی مبنی بر ممنوع الکار شدن هاشم پور به گوش می رسید و از آنجایی که قرارداد فیلم را بستیم، سریع کلیدی را زدند و من را جلوی دوربین بردند.

بعد از ممنوعیت هیچ اقدامی نکردم و حتی سراغ دفترچه راهنما هم نرفتم که بفهمم اصلا چرا ممنوع الکار شدم یا درخواست رفع ممنوعیت کنم. حتی کسی به من اطلاع نداد که ممنوع الکار هستم. در آن زمان کارگردان ها و تهیه کنندگان لیست بازیگران خود را به ارشاد بردند و به آنها گفتند که هاشمور در حال حاضر نمی تواند کار کند. آنها دلیل خاصی نداشتند، فقط از تابستان و بزرگ شدن زیاد گفتند.»

او با بازی در فیلم روز باشکوه به سینما بازگشت. او به روزنامه سازندگی گفت: روز بزرگی بود که عیاری در سینمای ایران نتوانست بازیگری را پیدا کند که آناتومی و فرم بدنش با این شخصیت هماهنگ باشد. نقش نماینده اشرف در یکی از استان ها بود، باید خیلی زیاد باشد. سه سال و چهار ماه برایش کافی است. اول گفتند یک ماه دیگر، 20 روز دیگر و خلاصه عیاری آنقدر اصرار کرد که بالاخره ممنوع الکارم را برداشتند.

اما یکی از متفاوت ترین نقش های او در آن زمان نقش عرب در «مادر» علی حاتمی بود که در این فیلم دیالوگ چندانی نداشت اما حضوری فراموش نشدنی داشت. سکانس رویارویی او با پسر بزرگ یکی از خانواده ها

اینها خاطره انگیزترین صحنه های فیلم هستند.

جمشید هاشم پور از معدود بازیگران موفق سینمای ایران است که به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایی که سینمای خود را با سینما شروع کرده، فعالیت تئاتری نداشته است.

او در سال ۱۳۶۹ در فیلم «پرده آخر» نقش بازرس صدرالدین رکنی را بازی کرد که تحسین منتقدان را برانگیخت. او موفق به ایجاد یک بازرسی متفاوت و مسالمت آمیز شد.

هاشم پور برای بازی در فیلم هیوا رسول ملاقی پور موفق به دریافت دیپلم افتخار هفدهمین جشنواره فیلم فجر شد. او پس از دریافت دیپلم افتخار انتخاب شد و سعی کرد در فیلم های خوب و غیره بازی کند.

حضور بسیار خوب او در فیلم های آواز قو «سعید اسدی، 1379»، سفر فردا «محمدحسین حقیقی، 1380»، قارچ سمی «رسول ملاقلی پور، 1380» نشان از برخورد سختگیرانه هاشم پور دارد. او در آن سال ها در فیلم «پرتو مسافر»، «داوود میر باقری، 1379» بازی تحسین برانگیزی از خود به نمایش گذاشت. هاشم پور در دهه 80 کاندیدای دریافت جایزه از جشنواره فیلم فجر شد، او در پنجمین فیلم واکنش «تهمینه میلانی» در نقش حاج صفدر بازی کرد.

همچنین بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی در بیستمین جشنواره فیلم فجر را به همراه داشت به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنطور که باید مورد استقبال قرار نگرفت. نقش کوتاه او در «مجازات» آنقدر مهیج و تأثیرگذار بود که برای یک تیزر تبلیغاتی، تصویری از این بازیگر روی پرده ها قرار گرفت. هاشمور در سال 1386 پس از ایفای نقش سنگین در فیلم شهادت برای خدا عملکرد خوبی داشت و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فجر شد.

او اخیرا در سریال آقازاده در نقش حاج حسن بازی کرد که هیچ تفاوتی با اکبر طبری ندارد. وی درباره شخصیت پردازی نقش حاج حسن به روزنامه سازندگی گفت: حاج حسنی که بازی کردم جنبه مثبت و منفی دارد. در کل سعی کردم کاری را که کارگردان و فیلمنامه نویس می خواست با نقش انجام دهم، فکر می کنم توانستم نقش را به خوبی انجام دهم، اما به هر حال نتیجه کار من به نظر و سلیقه مخاطب بستگی دارد.