تغییر شکل جمجمه که به نام های دیگر مانند شکل دادن به سر، صاف کردن سر، یا کشیده شدن جمجمه نیز می شود، نوعی تغییر دائمی بدن است که ایجاد تغییر عمدی در شکل اصلی جمجمه فرد را شامل می شود.
رویه های آسیب بوده است
به گزارش عصر ایران، اقدام به تغییر شکل جمجمه در زمان‌ها و مکان‌های جغرافیایی مختلف رایج بوده است. این عملی خاص بوده است که در هر قره جهان شواهد دیده شده و در طول دهها هزار سال از فرهنگها رواج داشته است.
در واقع، دانشمندان شواهدی از تغییر شکل جمجمه را بین بومیان استرالیا یافته اند که قدمت آن بومیان است که قدرالیا یافته اند که قدمت آن بومیان است که قدرالیا یافته اند که قدمت آن بومیان است که قدرالیا یافته است که قدرالیا و آن قدمت آن است. بندان یگه‌ی‌گرد زه رد. مایاها، اینکاها، و برخی دیگر از بومیان آمریکای شمالی نیز با روش‌هایی در نتغییر شکل جمجمه آشنا بود.
در بیش از ۱۲ هزار سال پیش در چین باستان نیز مردم اقدام به تغییر شکل جمجمه می‌کنند. چینی‌ها یکی از قدیمی‌ترین مردمانی هستند که مشخص شده‌اند به اصلاح و تغییر شکل جمع خود اقدام می‌کنند.
شیوه‌های شکل دادن به جمجمه در پرو باستان نیز رواج داشته است. کولاگواها و کاباناها از جمله قبایلی در پرو بودند که از روشهای تغییر شکل جمجمه استفاده می‌کردند.
در اروپا، شواهد استفاده از روشهای تغییر شکل جمجمه به حدود پنج هزار سال پیش باز می گردد و به نظر می رسد بین قبایل خاصیت که از منطقه قفقاز آسیای مرکزی بوده مانند سامری ها، آلانها و آوارها بوده است.
در آفریقا نیز روشهای استفاده برای تغییر شکل جمجمه در برخی از مناطق رواج داشته است. کشیدگی سر ویژگی بارز قبیله مانگبتو بود. این قبیله به دلیل روش‌هایی است که برای تغییر شکل سران خود استفاده می‌کنند، نوزاد هستند.
روش تغییر شکل جمجمه
روشهای تبدیل برای شکل دادن به جمجمه استفاده می شود، اما رایج ترین آن استفاده از پارچه و مشخص کردن آن است که به دور جمجمه است تا سر الاستوانه های بیشتر به خود بسازید.
در بسیاری از فرهنگ ها، روند کشیده شدن جمجمه از بدو تولد آغاز می شود، زیرا در آن زمان جمجمه بیشترافزایش می یابد. زمانی که نوزاد می‌شود، سر وی با پارچه محکم بسته می‌شود و به این ترتیب به مرور زمان ظاهر کشی هبر خ. هنگامی که فشار به آرامی و به طور مداوم اعمال می شود، باعث بزرگ شدن پیشانی می شود.
این روند می‌تواند تا چند سال ادامه یابد تا به شکل مورد نظر را به خود گرفته یا کودک آن را پس بزند.
استفاده از تخته‌های چوب برای شکل دادن به جمجمه کودکان روش دیگری است که بین بومی‌های آمریکا هرایج تسود است. به عنوان نمونه، مایاها به طور معمول از این روش استفاده می‌کنند.
خواباندن نوزاد در حالت یکسان طی ماه‌های نخست زندگی برای ایجاد قسمت صاف در پشتر سر یکی دیگر از روش‌هایی از هسان هماه‌هایی.
شکل جمجمه ممکن است با توجه به منطقه و گروه مربوطه متفاوت باشد. این اشکال از نمونه‌های مخروطی تا استوانه ای، مستح یا حتی با برآمدگی‌ها را شامل می‌شوند.
باور بر این است که این تغییر شکل بر مغز تأثیر نمی‌گذارد، به ویژه اگر فشار جمجمه‌ای وجود نداشته باشد. از این رو، فردی که شکل جمجمه وی تغییر یافته است قادر خواهد بود همان هر فرد دیگری از مغز خود هکنفا باشد. مغز به شکل جدید جمجمه رشد می‌کند و خود را با این شرایط سازگار می‌کند.
ایجاد تغییر در شکل جمجمه
در گذشته، افرادی که از این روش استفاده می‌کردند، قصد دارند تا خود را از دیگران متمایز کرده و حس تزاووا کنند. همچنین به آن‌ها یک حس تعلق می‌داد.
یک نمونه بارز در این زمینه افراد مانگبتو هستند که باور دارند یکی تغییر شکل جمجمه از ویژگی‌های طهاور نواو تهار.
جدا از موضوعات فرهنگی و زیبایی‌شناختی، برخی از قبایل نیز ایده‌های شبه علمی درباره مغز برای حفظ اطلان مغز برای حفظ اطلانعاسا برای حفظ اطلاعات
آیا مصریان باستان از روشهای تغییر شکل جمجمه استفاده می‌کردند؟
پرسش درباره استفاده از روشهای تغییر شکل جمجمه در دوران مصر باستان، به ویژه در زمان دودمان هجدهم م. نقاشی‌های دیواری و مجسمه‌ها نشان می‌دهند که آخناتون، نفرتیتی و رزندانشان دارای جمجمه‌هایی با کشیمولا هستند.
برسی اجساد مومیایی آخناتون و توت عنخ آمون جمجمه های کشیده با علائمی که با ویژگی های بستن سر تغییر شکل جمجمه در مناطق دیگر جهان مطابقت دارند را نشان داده اند.
در شرایطی که تحقیقات علمی، مطمئن هستند که این نشان دهنده از روش های تغییر شکل جمجندان، موزز استفاده می کنند.
از سوی دیگر، برخی مصرشناسان به طور کلی احتمال استفاده از روشهای تغییر شکل جمجمه در مصر باستان رن دد. در همین راستا، جمجمه ها در نقاشی های دیواری و مجسمه ها به عنوان نوعی اغراق در سبک تعبیر شده و شکل غیرمعمول جمجمه برخی مصریان باستان به ارتباط با وضعیت سلامت پیوند می شوند.
