هشدار؛ مبتلایان به این بیماری ها نباید کوهنوردی کنند!

به مناسبت بیستم آذر ماه “روز جهانی کوهنوردی” همه را به این ورزش سالم دعوت می کنیم به جز معدود گروه هایی که کوهنوردی برایشان سم است.

می گویند زمستان بهار کوهنوردان است. هوای مطبوع و برف در دامنه ها و قله کوه ها هرکسی که طعم کوهنوردی را دارد وسوسه می کند و میل به کوهنوردی را در افراد بیدار می کند. شما می توانید درک بهتری از اهمیت «استقامت» در مسیر کوهستانی نسبت به هر جای دیگری داشته باشید.

به همین دلیل است که کوهنوردان استقامت و سرزندگی خاصی دارند. زیرا دائماً در مسیری هستند که نیاز به استقامت و صعود دارد; از این رو کوهنوردی یکی از ورزش هایی است که علاوه بر حفظ سلامت جسمانی به سلامت روان نیز کمک می کند.

اما همین ورزش ممکن است برای برخی افراد خطرناک باشد. چرا؟ آیا ورزش می تواند خطرناک باشد؟ بله میشه! امروز 20 آذر 1400 مطابق با 11 دسامبر روز جهانی کوهنوردی است و به همین مناسبت همه را به کوهنوردی تشویق می کنیم به جز اینکه چرا بهتر است این ورزش را محدود کنیم.

با دور شدن از زمین و رفتن به ارتفاعات، فشار اتمسفر تغییر می کند. این تغییر می تواند منجر به بیماری های خاص یا در افراد با شرایط خاص، خطر مرگ شود.

هر ارتفاعی که بیش از 8000 متر باشد “ارتفاع مرگ” نامیده می شود. اما در کوهنوردی آماتور ارتفاع به این حد نمی رسد. اما با هر متری که به قله صعود می کنید، شاهد تغییر فشار هستیم.

اثرات منفی تغییر فشار چیست؟

اکسیژن: با افزایش ارتفاع، میزان اکسیژن کاهش می یابد. کاهش دسترسی به اکسیژن در خون باعث “بیماری ارتفاع” می شود.

حج و بیماری: بیماری ارتفاع معمولا از ارتفاع 2500 متری شروع می شود. اما در زیر آن ارتفاع می توانید علائم مختلفی را مشاهده کنید.

اکسیژن و مغز: کمبود اکسیژن می تواند تا حدودی بر سلول های مغز تأثیر منفی بگذارد. این می تواند عوارض دائمی و طولانی مدت در فرد ایجاد کند.

علائم کمبود را بشناسید: کمبود اکسیژن با علائمی مانند سردرد، سرگیجه، حالت تهوع یا استفراغ، مشکل در تنفس، از دست دادن اشتها، کاهش قدرت، قدرت طبیعی و اختلال خواب مشخص می شود. این عوارض ممکن است 12 تا 24 ساعت طول بکشد.

ممنوع است: کوهنوردی هیپوکسی برای افراد دارای ضربان قلب نامنظم، تپش قلب، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، افرادی که اخیرا تحت درمان قرار گرفته اند.

بیماران ریوی، افراد با هر گونه مشکل خونی، افرادی که زمان کافی برای جراحی نداشته اند ممنوع است.

دما روح شما را هدف قرار می دهد

نام کوهی که انگار هوا سرد است! اما این همیشه صدق نمیکند. کوهنوردی در هوای گرم می تواند اثرات منفی داشته باشد. نوسانات دما در کوه ها – هوای سرد یا گرم یا بدن – در صورت رها شدن در خارج از بدن باعث آسیب می شود.

آنها سرد هستند: وقتی در ارتفاعات و در هوای سرد در حال پیاده روی هستید دمای بدن شما سریعتر کاهش می یابد. این باعث سرمازدگی و هیپوترمی می شود.

سرمازدگی با علائمی مانند بی حسی در اندام ها، به خصوص اندام های انتهایی مانند نوک انگشتان دست و پا بیشتر قابل مشاهده است.

از عوارض سرمازدگی می توان به بی حسی، بی حسی، تنگی نفس، از دست دادن انرژی و ناتوانی در حرکت، خواب آلودگی و سرگیجه، تشخیص غیرطبیعی و اختلالات بینایی اشاره کرد.

گرم می شوداز طرف دیگر، هنگامی که در دمای بالا بالا می روید باعث گرم شدن بیش از حد می شود. گرمازدگی نیز مانند سرمازدگی عوارض خود را دارد.

خفگی، تعریق زیاد، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، خفگی، دوبینی، تب، تشنگی و در صورت مداوم بیهوشی از علائم گرمازدگی هستند.

ممنوع است: اگر فشار خون شما به طور طبیعی پایین است، کوهنوردی در هوای سرد توصیه نمی شود. علاوه بر این، افرادی با ضعف عمومی که اخیراً به این بیماری مبتلا شده اند.

افراد مبتلا به فشار خون بالا، فشار خون بالا، تپش قلب، تنگی نفس و مشکلات ریوی و مشکلات قلبی عروقی بهتر است در سرما یا گرمای شدید کوهنوردی نکنند.

رشدی که خوب نیست

کوهنوردی در مورد مذاکره در مورد هزارتوها، فرودها و صعودها است. به همین دلیل است که کوهنوردی به تقویت عضلات، استخوان ها، دریافت کالری و عملکرد بدنی کمک می کند.

اما استرس وارده به بدن، به ویژه بر قلب، سیستم تنفسی، اسکلت و ماهیچه ها، هنگام بالا و پایین رفتن از کوه بسیار زیاد است. بنابراین برای برخی کوهنوردی ورزش خوبی نیست.

ممنوع است: اگر از پوکی استخوان، شکستگی‌های جدید استخوان (مخصوصاً در پاها)، کمبود کلسیم، تپش قلب، تنگی نفس، مشکلات ریه‌ها یا سیستم گردش خون و ضعف عمومی رنج می‌برید، بهبودی از بیماری (مثلاً نقاهت پس از بیماری عروق کرونر) , صعود به شما توصیه نمی شود.

در دامنه ها و قله ها کمین کرده است

علاوه بر موارد ذکر شده، خطرات مختلفی در گوشه و کنار کوه در کمین است. از آنجایی که کوه ها نیز جزئی از طبیعت هستند و حوادث طبیعی خطرناکی را در دل ما دارند، باید آنها را بشناسیم.

یک فاجعه طبیعی: بلایای طبیعی قابل برنامه ریزی نیست. با این حال، باید هر لحظه منتظر آن باشیم، به خصوص در دل طبیعت. آتشفشان، زلزله، ریزش بهمن و خالی شدن ناگهانی قسمت هایی از کوه به دلیل رانش زمین.

هوای بد: گاهی با وجود پیش بینی هوای خوب، هوا به طور ناگهانی تغییر می کند و همه محاسبات را به هم می زند.

بارش شدید باران، برف، رعد و برق، رعد و برق، کاهش دید به دلیل مه یا طوفان، برف و سیل. در این شرایط چاره ای جز توقف وجود ندارد.

خطر چند برابر می شود زیرا گاهی اوقات این اتفاقات به طور ناگهانی رخ می دهد و ممکن است نزدیک پناهگاه نباشد و یا امکان نصب چادر وجود نداشته باشد.

شکارچیان در کمین: روباه حیوان زیبایی است. اما قطعا! وقتی یک گرگ می تواند به شما نزدیک شود، دیگر حیوان زیبایی نیست! بنابراین یکی دیگر از خطرات کوهنوردی مواجهه با شکارچیان به خصوص در شب است.

ساقه های سمی: بسیاری از سبزیجات مفید هدیه کوه هستند. اما این همیشه صدق نمیکند. این بدان معناست که گیاهان سمی نیز گیاهان مفید و سالمی هستند; بنابراین اگر فقط به منظور کوهنوردی یا جمع آوری گیاهان دارویی به کوهستان می روید، باید مراقب آسیب های ناشی از تماس پوست دست، پا یا صورت با این گیاهان باشید.

سایر حوادث: سقوط، لغزش، شکستگی و دررفتگی اعضای مختلف بدن، خستگی، خستگی ناگهانی غذا، گم شدن و انحراف از مسیر اصلی و تعریف شده، زمان اشتباه رسیدن به مرکز یا بلایای طبیعی و اختلال در زمان رسیدن به پناهگاه یا پایان مرحله کوهنوردی و… همگی عواملی هستند که باعث ایجاد خطر و حوادث در کوهستان می شوند.

به یاد داشته باشید که اگر به تنهایی قصد کوهنوردی دارید، به یاد داشته باشید که تجهیزات مسیریابی خود را همراه داشته باشید و حداقل با چند نفر در تماس باشید.

اگر با گروهی به پیاده روی می روید، حتما مهارت رهبر گروه در تسلط بر مسیر، برنامه ریزی، دانش استراحتگاه ها و دانش کلی مسیر را امتحان کنید.