[ad_1]
روسیه برای توسعه فعالیت های کشاورزی و مسیرهای ترانزیتی دریایی روی رودخانه های منتهی به دریای خزر مخازن بزرگی ساخته است و در سال های اخیر تغییراتی در زهکشی آب به دریای خزر ایجاد شده است.
به گزارش تسنیم، نوسانات سطح آب دریای خزر گاه نگرانی هایی را در خصوص از بین رفتن منابع اقتصادی و زیرساخت های مهم ساحلی از جمله بنادر دریای خزر ایجاد می کند و گاه منجر به چالش های زیست محیطی جدی مانند خشک شدن تالاب های ساحلی می شود.
متأسفانه دخالت انسان در حوضه آبریز دریای خزر یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر رشد و انحطاط دریای خزر است. همزمان؛ تغییرات اخیر بیش از 20 سانتی متر در سال به دلیل اثرات کاهش بارندگی و افزایش دما، هشداری برای فرصت های زیرساختی و عملیاتی در مناطق ساحلی شمال کشور است.
در طول 26 سال گذشته سطح آب دریای خزر 1.5 متر کاهش یافته است که رقم قابل توجهی است. بیشتر این کاهش بین سال‌های 2008 و 2021 اتفاق افتاد که همزمان با کاهش قابل توجه جریان رودخانه‌های اصلی شمالی از جمله ولگا بود. بهار امسال سطح آب دریای خزر نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۹ سانتی متر کاهش چشمگیری داشت.
بر اساس نتایج تحقیقات منتشر شده، دریای خزر در چهار سال آینده حدود 40 سانتی متر و در 10 سال آینده تقریباً یک متر کاهش خواهد یافت. این اتفاق در حالی رخ می دهد که سطح آب دریاها در کشورهای ساحلی جهان تا پایان قرن یک متری بالا می رود، اما سطح آب دریای خزر در حال کاهش است. این بررسی ها با اشاره به احتمال افزایش دمای حدود 3 تا 4 درجه سانتیگراد به دلیل تغییرات اقلیمی در منطقه، افزایش تبخیر را مهمترین عامل کاهش سطح دریای خزر معرفی کردند.
در عین حال بنادر شمالی کشور توسط سازمان بنادر و دریا در حال تعمیق است، اما باید به خاطر داشت که هزینه های لایروبی بسیار بالاست که هزینه نگهداری بنادر شمالی کشور را افزایش می دهد. در نتیجه افزایش هزینه ها نرخ حمل و نقل است.
دریای خزر مجموعه آبی با ارزشی است که می تواند نقش مهمی در صادرات و واردات یک کشور دریا محور به منظور استفاده از حداکثر ظرفیت بنادر خود از جمله استفاده بهینه از کشتی ها برای کنترل ظرفیت ها ایفا کند. نیروی دریایی شمال. در صورت لزوم، می تواند کشور را از بحران خشکسالی نیز نجات دهد. بنابراین حفاظت از آن بسیار مهم است. متأسفانه در چند سال اخیر شاهد افت سطح آب در این حوزه آبی بوده ایم که مشکلاتی از جمله کم عمق شدن بنادر و همچنین خشک شدن بخش زیادی از خلیج گرگان و تالاب های انزلی را نیز به همراه داشته است.
در واقع، مقایسه منحنی‌های تغییرات برای سال‌های آبی 95 تا 1400 نشان می‌دهد که میزان کاهش در دریای خزر سه برابر شده است.
گزارش پژوهشی مشترک مرکز علوم دریایی دانشگاه های برمن و گیسن آلمان و دانشگاه اوترخت هلند در مورد فروپاشی دریای خزر در پایان قرن بیست و یکم با استناد به مدل هایی از 9 تا 18 متری دریای خزر. سطح اعلام شده به دلیل افزایش قابل توجه تبخیر که باعث کاهش 23 تا 34 درصدی مساحت آب دریای خزر می شود.
همچنین در نتایج سایر مطالعات منتشر شده توسط دانشمندان دانشگاه ریدینگ، بیلر، آمریکا و دانشگاه اویسالا سوئد در سال 2021، با مدلسازی مدل تعادل آب دریای خزر با استفاده از مدلهای اقلیمی CMIP 5 و CMIP 6، سطح آب در دریای خزر 8 تا 20 متر پایین آمده است.در پایان قرن حاضر گزارش شده است.
گفتنی است دریای خزر توسط ولگا از طریق کانال ولگا-دان به آب های آزاد متصل می شود و حدود 80 درصد آب خزر از این رودخانه تامین می شود. بنابراین نقش مهمی در حیات این دریاچه ایفا می کند، اما در چند سال گذشته برخی فعالیت ها برای توسعه و حفاظت از کشاورزی در روسیه، فراز و نشیب این رودخانه را به همراه داشته است.
دولت روسیه برای توسعه فعالیت های کشاورزی و مسیرهای ترانزیتی دریایی مجبور به احداث مخازن بزرگ بر روی رودخانه های منتهی به دریای خزر شد، بنابراین در سال های اخیر تغییراتی در زهکشی آب به دریای خزر ایجاد شده است. ساخت 12 مخزن بزرگ آب در سرشاخه های اصلی ولگا که به پروژه مخزن بزرگ ولگا-کاما معروف است، اهمیت زیادی دارد.میزان آب ریخته شده به دریای خزر.
در مجموع، میانگین ورودی رودخانه به دریای خزر حدود 12 درصد کاهش یافته است که معادل 25 درصد از متوسط رواناب بلندمدت ولگا است. گفتنی است در سال های 1930-1978 سطح آب دریای خزر حدود 3 متر کاهش یافت و نقش ایجاد مخازن آب در محدودسازی رواناب رودخانه ها کاملاً مشخص است.حجم آب انبارهای بالای رودخانه ولگا حدود 200 کیلومتر مکعب است حداکثر مصرف آب در مخازن ولگا در سال 1980 40 کیلومتر مکعب بود، در سال 1990 با افزایش بارندگی در حوضه آبریز به 26 کیلومتر مکعب و در پایان قرن بیستم رسید. مصرف در مخازن کاهش یافت.
در شرایط گرمایش جهانی که با کاهش بارندگی و افزایش دما و در نتیجه خشکسالی همراه است، مصرف آب روسیه از این مخازن به لطف سیستم حفظ پایداری اقتصادی در قالب پروژه‌های زمین کشاورزی و آب شیرین افزایش یافته است. نیاز به مصرف آب دارند و در صورت عدم تامین آب هیچ راهی جز مصرف حجم زیادی از آب وجود نخواهد داشت و این با شدت گرمایش جهانی و کمبود آب شیرین در حوضه آبریز رودخانه ولگا در حال توسعه است.
تخلیه بیشتر تنها در سال 1980، حدود 40 کیلومتر مکعب آب از مخازن ولگا استفاده شد که مربوط به کاهش 10 سانتی متری سطح آب دریای خزر در سال است. در یک نقطه خوشبینانه، اگر دولت روسیه آب را به میزان مصرف در سال 1980 از مخازن برداشت کند، خسارات شدیدی در دریای خزر متحمل خواهد شد. (بیش از 20). سانتی متر در سال) مهم است که بدانیم دولت روسیه از کدام گزینه برای مدیریت خشکسالی و مقابله با اثرات گرمایش جهانی، حفظ تعادل آب، حفظ پروژه های بزرگ کشاورزی و ترانزیتی یا برنامه های ماهیگیری و حفاظت از محیط زیست ساحلی استفاده می کند. در هر صورت مدیریت صحیح آب رودخانه های شمالی برای بهبود وضعیت اقتصادی یکی از اولویت های روسیه است در حالی که استفاده از آب سدهای نظارتی اجتناب ناپذیر است.
بر اساس تحقیقات انجام شده طی 10 سال آینده آبهای دریای خزر یک متر کاهش می یابد و این بدان معناست که ترانزیت و کشتیرانی در 10 سال آینده با چالش هایی مواجه خواهد شد. در حال حاضر عمق آب در بندر کاسپین انزلی نسبت به سه سال گذشته 60 سانتی متر کاهش یافته است که در سایر بنادر ایران تقریباً به همین میزان است.
[ad_2]
