راز زندگی در جهنم: آیا می‌توانستید میلیون‌ها سال پیش در زهره زندگی کنید؟

مطالعه جدید نشان می دهد که زهره همیشه یک سیاره بسیار گرم و نامطلوب برای حضور اقیانوس ها بوده است. شاید این سیاره به دلیل ویژگی هایش هرگز هدف وسوسه انگیزی برای شکارچیان بیگانه نبوده باشد.

در سال های اخیر، دانشمندان به طور فزاینده ای زهره را به عنوان یک زیستگاه بالقوه در نظر گرفته اند. به عنوان مثال، مطالعات مدل نشان داده است که زهره قبلا اقیانوس های بزرگ و آب و هوای ملایمی داشته که احتمالاً میلیاردها سال به طول انجامیده است.

البته زهره امروزه به جهنم معروف است. سطح آن استخوان خشک و به اندازه کافی گرم است که سرب را به راحتی ذوب می کند. اما برخی از دانشمندان استدلال می کنند که زندگی زهره، اگر در هر نقطه ای از زمان وجود داشته باشد، هنوز هم می تواند تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، این اثر را می توان در 30 متری (50 کیلومتر) بالای سطح زهره، در میان ابرهای شناور، جایی که دما و فشار آن نزدیک به آن چیزی است که در سطح دریا احساس می کنیم، ردیابی کرد.

با این حال، مطالعه جدید با تمام امیدها آب سرد است.

مدل های دوگانه از گذشته زهره

مانند تمام سیارات تازه متولد شده، زهره جوان بسیار گرم بود – دمای سطح این سیاره برای اقیانوس های دارای آب مایع بالا بود. بنابراین آب موجود تقریباً تبخیر شد و شرایط سونا در مقیاس سیاره ای ایجاد شد.

پیش از این، کار مدل‌سازی سازگار با حیات نشان داده بود که این سیاره به اندازه کافی خنک شد تا آب سطحی مایع را در خود جای دهد. این به دلیل بازتاب نور خورشید توسط ابرها به فضا بود. پس آفتاب جوان و کم نور نیز یکی از عوامل مؤثر بود. در آغاز منظومه شمسی، خورشید در حال حاضر تنها 70٪ روشن تر بود.

در مطالعه جدیدی که در 13 اکتبر در مجله نیچر به صورت آنلاین منتشر شد، دانشمندان به رهبری دکتر مارتین توربت از رصدخانه نجومی در ژنو، سوئیس، آب و هوای زهره باستانی را با مدلی جدید شبیه سازی کردند و نتایج بسیار متفاوتی به دست آوردند.

توربت و تیمش دریافتند که شرایط روی زهره جوان باعث شده تا ابرها به سمت سیاره تاریک حرکت کنند و این امر باعث شده است که آنها تأثیر منفی و مخربی بر زندگی داشته باشند. (سمت تاریک سیاره نیمکره سیاره ای است که از خورشید دورتر از نیمکره دیگر است.)

این ابرها نه تنها نور خورشید را منعکس نکردند، بلکه در واقع زهره را از طریق اثر گلخانه ای گرم کردند و گرمای زیادی را به دام انداختند. بنابراین زهره هرگز آنقدر سرد نشد که باران و رودخانه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها شکل بگیرند.

اخترشناسان جیمز کاستینگ و چستر هارمن از دانشگاه ایالتی پن و مرکز تحقیقات ایمز ناسا در مقاله‌ای در همین شماره مجله نیچر نوشتند: «اگر نویسندگان درست می‌گفتند، زهره همیشه به تمام معنا جهنم بوده است.

مطالعه عمیق‌تر سطح زهره ممکن است کمی بر آب و هوای سابق آن روشن کند. به عنوان مثال، کاستینگ و هارمن به مناطق بسیار تغییر شکل یافته سیاره به نام “تزارها” اشاره می کنند که اعتقاد بر این است که ترکیب آنها شبیه سنگ های قاره ای در سطح زمین است.

کاستینگ و هارمن نوشتند: «در سیاره ما، چنین سنگ‌هایی با فرآیندهای دگرگونی (که در آن کانی‌ها بدون ذوب تغییر شکل می‌دهند) تشکیل می‌شوند. این فرآیند در حضور آب مایع انجام می شود. «اگر تراس‌ها مانند سنگ‌های معمولی بستر دریا از بازالت هستند، برای تشکیل آن‌ها به آب مایع زیادی نیاز ندارند، بنابراین فرضیه توربت و همکاران. به شدت تشویق می شود.»

ماموریت جدید ناسا “Veritas” مخفف عبارت‌های انتشار ناهید، علوم رادیویی، InSAR، توپوگرافی و طیف‌سنجی است و قرار است در سال 2028 پرتاب شود. Casting و Harman معتقدند ممکن است برای ارائه اطلاعات دقیق‌تر دانشمندان با فرود روی سطح زهره، فرود لازم باشد. .